Hoe is het om weer in de zorg actief te zijn?
Ik heb een beetje mijn oude leven terug.
Jarenlang werkte ik in grote ziekenhuizen in Damascus, de zorg zit in mijn
hart. Hier kon ik er niet mee doorgaan. Ik vond het vervelend om jarenlang geen
mensen te kunnen helpen. Nu heb ik de kans weer. Dat maakt me heel blij.
Je was in 2015 net in Nederland toen je bekend werd. Wat gebeurde er?
Ik was vanuit het asielzoekerscentrum op weg naar de markt in Weert toen er een oude man op de grond lag. Er zaten al agenten bij. Ik twijfelde of ik moest helpen, kende de regels hier niet. Maar ik kan niet doorlopen terwijl er iemand hulp nodig heeft. De dagen daarna kwamen alle media naar me toe voor mijn verhaal.
‘Gelukkig kan ik me nu op een andere manier voor mensen inzetten.’
Het hielp je niet om aan de slag te kunnen in de zorg. Vond je dat raar?
Het maakte me verdrietig. In de hele wereld
zijn te weinig mensen met kennis van nierdialyse, ook hier. Ik ken alle
machines, ben echt een specialist. Maar volgens de regels in Nederland mag ik
hier mijn specialisme niet uitvoeren. Gelukkig kan ik me nu op een andere
manier voor mensen inzetten. Het vaccineren vind ik mooi werk. Ik probeer
mensen ervan te overtuigen hoe belangrijk het is om je te laten inenten.
Hoe doe je dat?
Ik heb een paar filmpjes gemaakt voor sociale media waarin ik dat uitleg. Dat moet ik doen, vind ik. In april is in Syrië mijn moeder aan corona overleden, ik kon helaas niet naar de begrafenis. Dat maakt het voor mij extra bijzonder om andere mensen te kunnen vaccineren.
