Leeftijd zegt niets over hoe je in het leven staat
“Als dit project mij als bemiddelaar één ding heeft geleerd, is het dat leeftijd niets zegt over hoe je in het leven staat.”
Veel van de mensen die hij het afgelopen jaar heeft bemiddeld, zijn ouder dan zijn eigen ouders. Een stuk ouder zelfs. Laurens (26) knikt instemmend – hij heeft het vaker gehoord. Sinds november vorig jaar werft en bemiddelt hij vooral artsen voor die ene klant die stond te springen om medisch onderlegd personeel: de GGD. “Ik denk dat de helft van het aantal artsen dat ik heb geplaatst de pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd”, zegt Laurens. “En nu ze hun opdrachten bij de GGD aan het afronden zijn, geven de meesten aan dat ze openstaan voor nieuwe klussen. Als dit project mij als bemiddelaar één ding heeft geleerd, is het dat leeftijd niets zegt over hoe je in het leven staat. Deze mensen zijn mentaal gezien helemaal niet oud.”
Voordat Laurens aan het team van Arts & Specialist werd toegevoegd, bemiddelde hij drie jaar lang vooral verpleegkundigen. “Ook leuk, maar persoonlijk ervaar ik het werken met artsen een stuk uitdagender. In kennismakingsgesprekken zoeken ze meteen diepgang, je hebt eigenlijk altijd wel een interessante discussie. Zo’n gesprek duurt dan ook al snel anderhalf uur.”
Toen de eerste pakketten met vaccins daadwerkelijk binnen leken te komen en er gevaccineerd kon worden, eerst nog op bescheiden maar al snel op grote schaal, was het alle hens aan dek bij Arts & Specialist. “Normaal spreek ik twee of drie artsen per week, toen waren het er soms wel vijftien. De GDD had ook heel veel artsen voor de vaccinatiestraten nodig. Gelukkig is het ook een klein wereldje. Ik was in gesprek met een SCEN-arts in Utrecht. Die deelde mijn contactgegevens in een WhatsApp-groep met andere SCEN-artsen. Daar zijn vijf plaatsingen uit voortgekomen. Of ik plaatste een jonge arts die me vertelde dat zijn ouders ook huisarts waren. Werkten moeder en zoon opeens samen bij de GGD.”
Op een gegeven moment had Laurens 95 GGD-artsen onder zijn hoede. En toch slaagde hij erin met iedereen in contact te blijven. “Als je Laurens mailt, reageert hij meestal binnen een half uur”, zegt een van de artsen. Een ander wijst erop dat hij op alle gestelde vragen een antwoord kreeg.
Laurens hoort het met een glimlach aan. “Het is onmogelijk continue met iedereen in contact te zijn, maar dat hoeft ook helemaal niet. Als iemand net is begonnen bel je natuurlijk, maar de artsen die we plaatsen hebben zoveel ervaring dat ze niet om onze aandacht verlegen zitten.”
Met een landelijke vaccinatiegraad van boven de 80 procent is de grote druk er inmiddels wel af. Het betekent niet dat Laurens duimen zit te draaien. “Veel artsen willen door. Ze hebben bij de GGD ervaren dat er behoefte is aan hun ervaring en kennis, die willen ze blijven inzetten. Ze willen allemaal een andere kant op; ik heb mensen die als bedrijfsarts verder willen, maar ook artsen die het liefst bij de GGZ een tijdelijke opdracht vervullen. Ik spreek jonge basisartsen die erachter komen dat ze niet per se gelukkig worden van werk in het ziekenhuis. Een chirurg die iets ander wil. Met iedereen ga ik in gesprek. Het puzzelen vind ik hartstikke leuk. Ik geloof dat er voor iedereen wel een plek is waar je tot je recht komt. Alleen moet je die plek zien te vinden. En daar help ik graag bij.”
