Over haar werk als arts op de vaccinatiestraat van de GGD
Over haar werk als arts op de vaccinatiestraat van de GGD: “Een mooie manier om je kennis en ervaring in te zetten en het virus te bestrijden.”
Het afscheid van de huisartsenpraktijk in Dronten waar ze jarenlang haar ziel en zaligheid aan had verkocht, verliep anders dan ze had gedacht. “Het was tijdens de eerste lockdown. Een voor een vielen de huisartsen van onze praktijk uit”, vertelt Brigit Toorenburg-Beijer. “We hadden allemaal corona opgelopen. Er zat niets anders op dan de praktijk tijdelijk te sluiten. Mijn afscheid viel in het water. Dat was emotioneel best wel even zwaar. Sta je op straat en dan heb je nog corona ook.”
Met dat afscheid had ze sowieso moeite. 28 jaar eerder was Brigit als net afgestudeerde huisarts in de polder neergestreken. ‘Een enthousiaste huisarts voor een praktijk in het midden van het land’, had er in de advertentie in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde gestaan. “In het ‘midden van het land’ bleek letterlijk in het midden te zijn. De eerste keer in Dronten stond ik wel even te kijken, maar gelukkig wende ik al snel aan het polderland. Het hielp natuurlijk ook dat ik in een leuke, snelgroeiende praktijk aan de slag ging. Als huisarts, maar ook als verloskundige. Op dat moment was er geen verloskundige in de regio, dus dat deden we erbij.”
Jarenlang werkte Brigit er met veel plezier. Tot ze in 2006 opeens merkte dat de krachten in haar linkerbeen afnamen. Dat was na een periode van hevige pijn in haar rug. Een hernia in haar middenrug, luidde de diagnose, met verdrukking van het ruggenmerg. Tweemaal ging ze onder het mes, maar die verliepen allesbehalve vlekkeloos. Ze hield er een partiële dwarslaesie aan over. Brigit: “Staan en schuifelen kan ik, maar een opstap nemen niet. Buitenshuis beweeg ik me in een rolstoel.”
Na de revalidatie ging Brigit weer in de praktijk aan de slag. “De eerste jaren gingen goed. Verdeeld over dagdelen zag ik patiënten en deed ik ondersteunende zaken. Tot ik op een dag te horen kreeg dat mijn collega’s zonder mij verder wilden. Dat was een enorme schok voor me.”
Na haar afscheid, dat door corona ook nog eens in het water viel, werkte ze een half jaar bij een huisartsenpraktijk in Lelystad. In februari 2021 hoorde ze dat de GGD op zoek was naar huisartsen. ”Ze zochten artsen voor de vaccinatiestraat in Flevoland. Een mooie manier om je kennis en ervaring in te zetten en het virus te bestrijden, dacht ik. Als arts houd je toezicht op de vaccinatielocatie, krijg je te maken met mensen die hebben aangegeven een gezondheidsprobleem te hebben, met mensen die flauwvallen of in een shocktoestand geraken. De eerste periode was dat interessant werk. Je werkt in een team dat dagelijks tussen de 600 en 750 vaccinaties doet. Nu doen we er een stuk minder. De dagen duren hierdoor soms erg lang.”
Anticiperend op de afnemende behoefte aan artsen op vaccinatielocaties van de GGD nam de consultant van Arts & Specialist contact met Brigit op. “Hij vroeg me of ik interesse had om als arts bij een arbodienst aan de slag te gaan en op termijn de opleiding tot bedrijfsarts te doen. Bovendien zorgde hij ervoor dat ik bij twee bedrijven kon meelopen. Over het werk bij één bedrijf was ik heel enthousiast. Als bedrijfsarts begeleid je mensen weer terug naar hun werk. In overleg met een arbeidsdeskundige kijk je wat ze aankunnen. Om bedrijfsarts te worden moet ik wel een opleiding doen, maar met al mijn ervaring als huisarts kom ik in aanmerking voor een ingekort traject. Dat is dus geen probleem.”
Maar eerst gaat Brigit praktijkervaring opdoen bij een arbodienst. De sollicitatieprocedure verliep vlekkeloos. “Ik heb wel eens eerder gesolliciteerd, maar dan hoorde ik niets terug. Nu werd het voorbereidende werk gedaan door mijn begeleider van Medi Interim. De werkgever wist van mijn voorgeschiedenis en van mijn mobiliteit. Ik beschouw het echt als een cadeautje dat een bureau als Arts & Specialist via mijn werk bij de GGD op mijn pad is gekomen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ze me fantastisch hebben geholpen.”
